BU NASIL İNSANLIK Hiç ahlak kalmadı, toplum çürüdü Haydut görünümlü insan göründü Alçaklık her yerde posta büründü Bu nasıl insanlık dedim kendime İnsanlık kalmadı, şaşkın hallerde Erdem uzaklaştı öfke dillerde Masum korkutulur bıçak ellerde Bu nasıl izanlık dedim kendime Vicdanlar körelmiş, bilinç bulanık Doğallık kalmamış, yollar dolanık Suçlular efendi, haklılar sanık Bu nasıl vicdanlık dedim kendime Doğayı korumak, şimdi suç oldu Çevreyi kollamak hayli güç oldu Yeşillik horlandı, orman hiç oldu Bu nasıl hayranlık dedim kendime ZAMANIM dertlidir gafil elinden İnsan belli olur her emelinden Eksikse etiğin en temelinden Olur, her kayganlık dedim kendime